احترام سادات، به خاطر انتساب به پيامبر و امامان معصوم(ع) است، پس اگر كسي حق انتساب را به جاي نياورد و فاسد الاخلاق باشد و آشكارا فسق و فجور داشته باشد، نبايد انتظار احترام از ديگران داشته باشد. اگر احترام، بر جرأت او در فسق و گناه بيفزايد،‌ ديگران نبايد اين كار را انجام دهند. كسي كه به طور علني فسق و فجور انجام دهد، حرمت خود را پايمال كرده است،‌ پس توقع احترام داشتن از ديگران بيجا است، اما احترام ديگران اگر باعث توجه شخص به سيادت و انتسابش به پيامبر شود، يعني احترام گذاشتن، سيد را متوجه كند كه از نسل پيامبر است، در نيتجه حرمت خود را نگه دارد و حداقل ظاهر را حفظ كند و فسق علني نداشته باشد، خوب است انجام شود.