شأن نزول آية "فاقتلوهم حيث ثقفتموهم؛1 هر كجا آنان را يافتيد بكشيد" در مورد كفار و بت پرستان مكّه است كه پيامبر و مسلمانان را آزار مي دادند و آن ها از زندگي و خانه و كاشانة خود بيرون كردند و شكنجه ها نسبت به پيامبر و مسلمانان روا داشتند. قرآن به پيامبر و مسلمانان اجازه داد كه هر كجا آنان را يافتند. به قتل برسانند و مقابله به مثل كنند. شأن نزول آيه گرچه در آن مورد است اما در هر زمان كه شرايط همان طور باشد، يعني كفار نسبت به مسلمانان اذيت و آزار روا دارند و مسلمانان را تحت شكنجه و قتل و غارت قرار دهند و خانه هاي آنان را ويران كنند (به اصطلاح كافر حربي باشند، يعني در حال جنگ و ستيز با مسلمانان باشند) در صورت صلاحديد رهبران ديني و با دستور آنان جنگ و جهاد عليه كفّار طبق همين آيه و ديگر آيات جهاد صورت خواهد گرفت.2 جنگ با كفّار در صورت صلاحديد رهبران ديني و بر اساس توانايي و قدرت و توان نظامي و اقتصادي و سياسي صورت مي گيرد. اگر دستور فرمان رهبر ديني نباشد و يا جنگ به صلاح مسلمانان نباشد و يا توان نظامي و سياسي و اقتصادي نداشته باشند، مسلمانان وظيفة ديگر دارند. تشخيص اين كه جهاد عليه كفار واجب است يا نه، بر عهدة رهبر ديني است. هيچ فرد مسلماني حق ندارد خود سرانه اقدام به قتل كفّار نمايد. كافر از نظر فقهي به كسي گفته مي شود كه منكر خدا است يا براي خدا شريك قرار مي دهد و يا پيامبري حضرت محمد(ص) را قبول ندارد و يا ضروريات دين را منكر شود مي داند انكار آن به انكار خدا و پيامبر منتهي مي شود.3كافر تقسيم مي شود به: 1ـ كافر حربي، يعني كافري كه در حال جنگ و ستيز و توطئه عليه مسلمانان است. 2ـ كافر غير حربي مانند كفّاري كه با مسلمانان در حال صلح هستند. امّا مسلماني كه به دستورهاي اسلامي عمل نمي كند، كافر نيست، بلكه به او مسلمان فاسق و گناهكار مي گويند كه بايد او را نصيحت و امر به معروف كرد. اين گونه مسلمانان كافر نيستند و احكام كفار را ندارند، از اين رو كسي حق ندارد آنان را بكشد. اگر كسي عمداً يكي را بكشد، بايد قصاص شود. 1 . بقره،191. 2 . مكارم شيرازي ناصر، تفسير نمونه، تهران ، دارالكتب الاسلاميه، 1374، ج2، ص25. 3 . توضيح المسائل مراجع، مسئله 106.