خداوند متعال در آيه 8 سوره نبأ مي فرمايد:" وَ خَلَقْنَاكمُ‏ْ أَزْوَاجًا" " و شما را بصورت زوجها آفريديم" چنانكه در تفسير نمونه آمده "أزواج" جمع "زوج" به معناي جفت، و جنس مذكر و مؤنث است، و آفرينش انسان از اين دو جنس علاوه بر اينكه ضامن بقاي نسل او است، سبب آرامش جسم و جان او محسوب مي‏شود، چنان كه در آيه 21 سوره روم مي‏خوانيم: "وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً" " از نشانه‏هاي (عظمت) خداوند اين است كه همسراني از جنس خودتان براي شما آفريد، تا در كنار آنها آرامش بيابيد، و در ميان شما محبت و رجعت قرار داد." و به تعبير ديگر جنس مذكر و مؤنث هر كدام مكمل وجود ديگري و بر طرف كننده كمبودهاي طرف مقابل مي‏باشد. و از آنجا كه "أزواج" در لغت به معناي "اصناف و انواع" نيز آمده، بعضي اين آيه را اشاره به اصناف مختلف انسانها مي‏دانند، و تفاوتهايي كه از نظر رنگ و نژاد و روحيات و استعدادهاي مختلف در ميان انسانها است كه آن نيز از نشانه‏هاي عظمت حق و مايه تكامل جامعه انساني است.1 با توجه به تفسير و توضيح مذكور بايد بگوييم كه خداوند متعال در اين آيه در مقام بيان اين مطلب است كه خلقت نوع انسان بگونه اي است كه داراي زوج مي باشد و مشتمل بر جنس مذكر و مؤنث مي باشد و در مقام بيان اين مطلب نيست كه هر شخص انسان داري زوج و همسر مي باشد. چنانكه وقتي مي گوييم نوع انسان بگونه اي آفريده شده كه بر خلاف حيوانات از نعمت عقل برخودار است به معناي اين نيست كه هر شخص انساني هم از قوه عقل بهره مند باشد. زيرا ممكن است براي اشخاص خاص موانعي بوجود بيايد و از برخي از نعمت ها محروم بمانند. 1. آيت الله مكارم شيرازي ، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية ، 1374ش، ج‏26، ص 18.