"مسخ" به معناي "تغيير شكل انسان به صورت حيوان" است، و در آيه‏ي فوق از مسخ نافرمانان بني‏اسرائيل به صورت ميمون، و در آيه‏ي 60 مائده از مسخ افراد به صورت ميمون و خوك ياد شده است. در اين مورد مفسران دو ديدگاه دارند: مشهور مفسران برآن‏اند كه واقعاً آن يهوديان به صورت ميمون درآمدند و سپس هلاك شدند و اين امري معجزه‏آسا و عذابي الهي بود. و برخي از مفسران برآن‏اند كه "مسخ" در اين‏جا به معناي مسخ روحاني و دگرگوني صفات اخلاقي افراد است؛ يعني آن يهوديان صفاتي همانند ميمون يا خوك پيدا كردند كه تقليد كوركورانه و شكم‏پرستي، از صفات بارز اين حيوانات است. با پذيرش مسخ روحاني كه مشخص است كه بوزينه هاي جهان از نسل آنها نيستند و با پذيرش مسخ جسماني هم بايد بگوييم كه طبق روايات، مسخ‏شدگان تنها چند روزي زنده مي‏ماندند و سپس از دنيا مي‏رفتند، و نسلي از آنها به وجود نمي‏آمد. بنابراين در هر صورت بوزينه هاي جهان از نسل آنها نيستند.2 1- " وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خاسِئينَ" " و كساني از شما را كه در روز شنبه [از فرمان خدا] تجاوز كردند نيك شناختيد، پس ايشان را گفتيم: "بوزينگاني باشيد طردشده." 2 - آيت الله مكارم شيرازي ، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية ، 1374ش، ج‏6، ص 424